Una lágrima, otra lección,en esto consiste el juego, en empezar de cero mil veces contando hasta tres antes de empezar pensando que esta vez está todo controlado aunque se te olvide la cabeza en las rodillas y los pies sobre los hombros.
Pensamiento de nostalgia, cortina de humo con recuerdo que piden a gritos la vuelta.
Sonrisa que se asoma entre unos labios que esconden una dentadura con aparatos que tuvo cita con el dentista en septiembre.
Carcajada que se escucha hasta el 5º piso del bloque, un ''¡para, cosquillas no!'' que continúa muriendo de risa y siendo como todo un recuerdo llevado por esa cortina de humo.
Un vaso roto contra la pared tirado por un borracho que no aprecia a su mujer, a la que un día le dijo que regalaría bueno momentos cada día y cada día demuestra que mentía, la recoge los pedazos para tener que volver a agacharse en la moqueta al día siguiente.
Un inconfundible olor a chimenea encendida en pleno invierno, unos pasos de la talla 36 y un deseo de llegar a casa después del colegio.
Un logro, un ''por fin'', un alivio, alguien se ha abierto espacio en el mundo, alguien nuevo llegó a la familia, ''¡sorpresa! es niño''.
Un guiño, una ilusión, un abrazo duradero con aroma a querer otro después.
Una mirada al suelo como queriendo buscar un rostro que le consuele, una lágrima que cae y un pensamiento negativo tras otro.
Un paso para que otro le siga después e ir cada vez más rápido hasta ganar la carrera.
Un instante, otro y otro y otro como el que acaba de pasar, y eso es la vida, pequeños instantes detrás de otro.
Gente que sigue mi sonrisa...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Entradas populares
-
Me faltan mil cosas por conocer de ti. Me falta por ejemplo descubrir si eres de esos que se sienta junto a la ventana del autobús para ver ...
-
Contigo aprendí a querer fuerte... hasta las trancas creo que lo llaman. Contigo me volví loca, loca por ti, por tu olor y tu forma de mirar...
-
Y qué te voy a decir yo, que le debo la vida al papel, que escribo por heridas y escribiendo lo único que hago es dejar la sangre correr en...
-
A menudo tachamos a la vida de oportunidad, regalo, desgracia, e incluso de suerte. Creemos saber la totalidad de lo real y pecamos de a...
-
Hasta ahora no he aprendido más que nadie, pero mi experiencia sí me ha permitido bajarme de la nube a veces delicadamente y otras de golp...
"eso es la vida,pequeños instantes detrás de otro" *.*
ResponderEliminarCieerto, aunque algunsa personas no se dan cuenta..
Me gustó mucho la entrada!! ^^
Un beso! ;)
http://myworldlai.blogspot.com.es/
Gracias guapa, ahora me paso, un besito!
EliminarIdealna bohater literacki e-booka wolno calkiem bez trudnosci sobie przedstawic, zakladajac pewne pozadane cechy – niektore z nich zostaly aktualnie w jakims stopniu zrealizowane. Optymalne wybieg techniczne powinno ujednolicac nastepujace cechy
ResponderEliminarcouples online games
ME ENCANTA. De eso se compone una buena vida, cuando nos faltan estas cosas, o cuando no sabemos apreciarlas, no descubrimos lo hermosa y maravillosa que es y la vida se puede tornar triste y gris.
ResponderEliminarBesos ♥
Exacto! Gracias por tus palabras, me alegro de que te haya gustado, un besito!
EliminarFlipando con tu blog, me haria ilusion que visitaras el mio pasate http://adolescenciasinmas.blogspot.com.es
ResponderEliminarGracias, ahora me paso!
EliminarIncreible. http://adolescenciasinmas.blogspot.com.es
ResponderEliminarMil gracias!
Eliminar